حالا دیگه تو غربتش ستاره سر نمی‌زنه


تو لحظه‌های بی‌کسیش پرنده پر نمی‌زنه


با کوله بار خستگی ، تو جاده‌های خاطره


مسافر خسته من ، یه عمره که مسافره