نغه سرا (15)

من از او دورم و آن زمزمه ی جادویی
چه صمیمانه به آواز مرا می خواند

گردبادی که مرا سخت به خود پیچیده است
با کدامین پر پرواز مرا می خواند؟

بین من تا افق روشن او فاصله هاست
او ولی باز مرا باز مرا می خواند